श्री

श्री 

पुढचा प्रवास किंव्हा टप्पा समोर येईल जेव्हा पाहिले पाऊल घेऊ. म्हणजे ही साखळी आहे - तशीच साखळी भगवंत होण्याची आहे. आपल्याला स्थिरता सध्या नाही म्हणून जे सामोरे येत राहते, ती म्हणजे " साखळी " - संबंधित राहण्याची; बदलांची; गुंतण्याची; व्यवहाराची; स्तारांची; स्थितीची; घटकांची; संकल्पनांची; भावनांची; परावलंबन राहण्याची; स्थळाची; काळाची. त्या साखळीला " चक्रही" म्हणू शकू. 

अस्तीत्व रेघ नाही आहे. ते चक्र आहे. म्हणजे त्याची ठोस सुरुवात किंव्हा शेवटीची अपेक्षा करू नये. तशी ही साखळी आहे. साखळी शोधण्याचा हेतू शांत होऊन जोपासायला लागतो, अट्टाहासाने हाथी विशेष काही लागत नाही.

 The perception in pre modern times was of cyclic time - rhythm, repetition. Perhaps the feelings that got created maybe about eternal phenomenon, continuance, reappearance, transfer and so on. This attitude has been reflected in all forms of thoughts/ expressions.

 In modern times ( or perhaps since European 16th century onwards), we see the onset of linear time. That has replaced cyclical concepts of imagination, with humanism, self, individual, history, sequence, rationality, intellect, science, observations through senses, proofs, productions, and so on. The feelings that get created because of this attitude, are stressful, anxious, hyper, loud, noisy, clashing, destructive and so on. 

So is there any start point, a sequence and a destination?!!...This is a question, much highlighted in modern times. The question comes from the accepted mindset.

घटनांचा अर्थ गूढ असतो. ते का होत राहतात आणि ते काय सांगत आहेत, हे गूढ आहे - त्वरित अर्थ लाऊन आपण चूक करतो. त्वरित असे काहीही नसते. त्वरित अर्थ लावणे म्हणजे त्या स्थितीला दृश्याचा स्वभाव देणे आणि स्वतःवर परिणाम पाडून घेणे, हे ध्यानी आपल्या कधी येणार?! 

म्हणून शांत राहावे. शांत होणे. सूक्ष्म होणे. श्रद्धा ठेवणे. हा प्रवास आहे, त्याचा शेवट भगवंतावर सोडणे. तोच आपल्याला तरून नेईल.

It is to become aware (again) of cyclic/ spiral nature of Being.

हरि ओम.