श्री : प्रकट

 श्री : प्रकट

आपण सतत एका विचारांच्या साखळीत असतो. प्रश्न असा आहे की अस्तीत्व ही क्रिया कायम असल्यामुळे, गोष्टी " तिथून प्रकट " होत राहणार आहे, रूप धारण करणार आहे आणि आकारांचे " दर्शन " घडणार आहे. 

म्हणजे आपल्या द्वारे गोष्टींचे प्रकट होणे ही क्रिया नेहमीच आहे. म्हणजे आपण पूर्णपणे शक्तींनी भरले गेले आहोत. मुद्दा असा येतो की काय प्रकट करावे आणि त्या क्रियेचा परिणाम होणे म्हणजे काय समजून घ्यावे? प्रकट क्रियानी मी सिद्ध होतो का त्याचा तसा काही संबंध नाही? प्रकट होण्यावरून आपला निर्णय किंव्हा खुद्द आपण ठरले गेलो पाहिजे का तरीही शांततेत ती क्रिया बघत राहावी? प्रकट होणे ही दृश्यात असणारी क्रिया आहे की त्यातही अनेक सूक्ष्म आणि अदृश्य स्तारांच्या  हालचाली असतात?

सूक्ष्म होंत जाण्यानी प्रकट होण्याचा अवाका कळून येतो आणि आपण शांत होतो. प्राचीन विचारानं मध्ये आणि संस्कृती मध्ये प्रकट होण्याला दैव भाव आणि अनंत चक्र चालत राहणारी क्रिया संबोधली आहे - आणि त्या प्रमाणे वास्तुशास्त्र कडेही बघितले गेले आहे. कलाकृती " घडणे " ही प्रकट होण्याच्या क्रियेला स्मरून केली जात असे. म्हणून त्यात " अनंत " असे विचार आणि भाव साठवले असतात. त्रमबकेश्वर मंदिर त्या जागे बांधले आहे जिथे गोदावरी नदी डोंगर माथ्यावरून खाली येऊन " प्रकट " होते. It may appear as a physical phenomenon of water coming down the hill, but is it only that?!... काही विहिरी किंव्हा काही जागांना " तीर्थ " ह्या शब्दांनी संबोधले गेले आहे. त्यातून मानस तीर्थाशी त्याचा संबंध असावा का?! की " जागा " म्हणजे बाहेरून आत संबंधित असलेली क्रिया आणि त्या स्पंदनांचे प्रकट स्वरूप ओळखणे?!

प्रकट होणे ही अस्तित्वाची क्रिया आहे, जीवाची नाही.

हरि ओम.