श्री

श्री 

आपण *इथेच* स्थित असतो. हा भाव जागृत व्हायला हवा. तो शांती भाव संक्रांत झाला की होतो. 

बाकी सर्व गोष्टी गुंतलेल्या, संबंधित आणि बदलणाऱ्या आहेत. कितीही त्याच्या बद्दल विचार केला, तरी त्याची क्रिया काही केल्या संपत नाही, समाधान देत नाही. कितीही स्वतःची शक्ती वापरली समजून घेण्यात दृश्याचा स्वभाव, तरीही तो पूर्ण हाथी लागत नाही. म्हणजे तात्पुरत्या भावना हे राहतात अनुभवात. म्हणजे मनाच्या स्वभावाला परावलंबी छटा असल्यामुळे, तो समाधान देऊ शकत नाही; पूर्णत्वाची भावना उदयास करू शकत नाही त्याच्या बळावर. 

म्हणजे आपल्याला असे करणे भाग आहे, की त्या स्वभावाला न धरून राहता शांतीकडे प्रवास करणे. त्यासाठी प्रयत्न, प्रयास, प्रार्थना, श्रद्धा आणि भगवंताच्या कृपेची गरज आहे. 

हरि ओम.

Shree 

Personal memory is a step towards understanding the truth. The *place* of memory created from thoughts and feelings and body is an inevitable context that we have inherited. 

That context is bound to generate disturbing questions on self, connections, changes, intentions, tendencies, characters, space - time, being and so on. The questions, too, are a unique feature of a human birth. They would be created. 

Are there answers to these questions? There seem to be approaches to digest the questions. The process of digesting the questions is transformation and eventual realization. 

There is a saying that personal memory is inherited by the Will. So the truth would reveal itself too. Trust.

Hari Om.